Een persoon liep eens door het bos. Of het nu een man of vrouw was, dat doet er hier niet toe. Het was een mooie herfstavond en de man keek verwonderd om zich heen. Zo’n prachtige kleuren, dacht hij... of zij, bij zichzelf.
En de persoon wandelde en wandelde. Bergop,dat was lastig. Bergaf, dat was... ook lastig, want je gebruikte een ander deel van de spieren die anders zelden gebruikte.
Maar opeens... hield hij halt. Hij rook iets. Hij snufte alle kanten op om de richting van waaruit de geur kwam op te vangen. Ja, daar! Hij begon naarstig te zoeken. Hij keek naar de grond en begon zo de aarde af te zoeken. Maar wat zocht hij? En wie was deze persoon? Was hij iemand die..
Daar! Hij of zij had het gevonden. Hij of zij snelde met zijn vingers naar de grond en begon in alle hevigheid en haastigheid.. Paddestoelen te plukken. “Ik heb ze gevonden, ik heb ze gevonden!” riep hij of zij heel blij. Hij of zij maakte een kleine joepie-beweging in de lucht.
Maar toen hij of zij ze geplukt had.. begon hij of zij ze op te eten!
Hij of zij at en at... Tot de buik vol was en pas toen besefte de persoon dat hij of zij...
VERGETEN WAS OM IN HET BOEKJE te kijken om te zien of het wel de paddestoel was die gegeten mocht worden, dan wel één die giftig was!!
Hij draaide de pagina’s om en om en toen kwam hij of zij ze tegen... De RIBELA FRIVOLA. Die mocht je eten... OEF! En de persoon slaakte een kreet van opluchting. OEF OEF OEF! Maar toen las hij verder:
“...de Ribela Frivola zorgt daarentegen wel voor hevige hallucinaties, om precies te zijn associaties met de de Himalaya of de daartoe gerelateerde visioenen, van boeddhisten die staan af te zingen tot afgeleefde yaks op 7000 meter hoogte...”
O NEE, Ik moet stoppen met eten, jammerde hij of zij, maar... HET WAS AL TE LAAT!! Hij of zij begon dingen te zien. Zoveel dingen. Hij of zij keek om zich heen in verwondering en zag opeens.. voor zich uitdoemen... JA... HEEL MOOI.... een enorme berg! Zijn witte scherpe toppen tekenden zich af en tegenover een prachtige herfsthemel... En hij of zij werd op slag helemaal gek en verliefd op dit beeld...
Hij of zij liep ernaartoe.. en wou er blijven. En toen besliste de persoon om er te blijven. Om nooit meer terug te keren naar de wereld die hij of zij te goed kende... Hij of zij danste, en danste en zocht naar meer paddestoelen en at ze en at ze! En telkens hij terug leek te keren naar de andere wereld at hij ze..
En zo leefde de persoon kort maar gelukkig. Want op een dag viel hij of zij neer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten